Dikkie Dik zit in de tuin. De zon schijnt. Het is heerlijk warm in de zon. Het baasje is thuis, en de kinderen ook. Vanochtend waren ze weg, met de auto. Toen kwamen ze terug. Ze hadden een heleboel tassen bij zich. Vader lachte een beetje raar.
Er komen steeds meer mensen bij. Het wordt een drukte van jewelste in de tuin. Dikkie Dik's baasjes zijn er helemaal opgewonden van. Ze lopen heen en weer met stoelen en tafels. En eten. Heel veel eten. Dikkie Dik kan het vlees ruiken. Maar Dikkie Dik heeft geleerd, dat hij er niet aan mag komen. Dus dat doet Dikkie Dik niet. Hij is een brave poes.
Hij zit bij de keukendeur, en kijkt naar al die mensen. Daar ziet hij het bazinnetje van Naima. Naima is een leuke meisjespoes. Dikkie Dik is een beetje verliefd op haar. Maar dat is ook gek. Naima's bazinnetje komt bijna nooit buiten. Ze heeft allemaal blauwe plekken op haar armen. En korstjes in haar gezicht. Maar toch is ze heel vrolijk. Het baasje van Naima is nergens te bekennen.
Plotseling ruikt Dikkie Dik iets raars. En Dikkie Dik ziet rook! Dikkie Dik schrikt er een beetje van. Maar iedereen is nog vrolijk. Opeens ziet Dikkie Dik het: het baasje is bezig met vuur te maken, op een soort tafel. Hij kijkt helemaal niet blij. Blijkbaar gaat het niet zoals het baasje wil. Hij zwaait driftig met een blik, dat hij in zijn handen heeft. Af en toe knijpt hij erin. Dan spuit er allemaal vloeistof uit het blik, en dan doet de stinkende tafel heel even van 'woesj!'. En zijn er vlammen. Heel eventjes. Daarna kijkt het baasje nog bozer.
'Wacht', denkt Dikkie Dik, 'misschien kan ik het baasje helpen.'. Dikkie Dik trippelt voorzichtig tussen de mensen door. Sommigen aaien hem over zijn ruggetje. Dat vindt Dikkie Dik best lekker.
Dikkie Dik loopt naar het baasje toe. Hij geeft het baasje een paar kopjes tegen zijn been. 'Niet nu', zegt het baasje tegen hem. Dus Dikkie Dik loopt naar de rokende tafel toe. Heel even denkt Dikkie Dik 'zal ik erop springen?' Maar doet hij toch maar niet. Dus Dikkie Dik loopt maar om de tafel heen. Hij bekijkt hem van alle kanten, en probeert zo dichtbij mogelijk te komen. Maar hij ziet niets. Dan voelt Dikkie Dik iets raars. En hij ruikt iets raars. Oh jee, wat gebeurt er nu? Het puntje van Dikkie Dik zijn staart heeft vlam gevat! Dikkie Dik schrikt zich een hoedje! Snel holt hij op het baasje af. Hij probeert de aandacht van het baasje te trekken. Hij geeft het baasje heel hard kopjes tegen zijn been. 'Help, baasje, mijn staart staat in brand!' "Rot op, stom beest!", schreeuwt het baasje tegen hem. En het baasje schopt naar Dikkie Dik. Dikkie Dik springt weg. Mis! 'Maar baasje', denkt Dikkie Dik. Hij is een beetje in paniek. En hij holt snel weer op het baasje af. Dan richt het baasje het blik op Dikkie Dik. En hij spuit. Een dikke straal aanmaakvloeistof komt eruit. Pardoes over Dikkie Dik heen. En zijn smeulende staartje.
Dag Dikkie Dik, tot de volgende keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten