Vanavond zowaar een kwaliteitsfilm gezien. Niet op RTL Braak of SBS Wilders, maar op Nederland 2. Zonder reclame dus, het is met geen pen te beschrijven wat een verademing dat kan zijn. Vroeger zetten ze er in de krant bij 'onderbroken door reclame', dat was al een reden om een film niet te kijken. Reclame, ik heb er zo ongelooflijk de schurft aan.
Hoe dan ook, ik dwaal weer eens af. Deze film, Paradise Now, had ik gemist in het reguliere circuit. Ik mis de laatste jaren veel te veel films in het reguliere circuit, mijn goede voornemen voor 2010 is bij deze vastgesteld.
Paradise Now, van en Nederlands-Palestijnse regisseur, gaat over de laatste uren van twee Palestijnse jongemannen die een zelfmoordaanslag gaan plegen in Tel Aviv.
Daar kun je een spektakelfilm van maken, met Veel Dreigende Muziek, maar in deze film gebeurt dat nu juist niet. Dat is een van de dingen die het tot een kwaliteitsfilm maken.
In Paradise Now wordt eigenlijk gewoon weinig anders gedaan dan dat deze twee mannen op de voet gevolgd worden voor en tijdens deze actie. Waarin de menselijke factor in beeld gebracht wordt, zonder opsmuk, zonder effectbejag. Je maakt kennis met deze twee ogenschijnlijk doodnormale mannen, die niet zozeer toevallig, maar wel bijna als vanzelfsprekend, tot een gruweldaad bereid zijn over te gaan. Een gruweldaad, die vanuit hun perspectief een welhaast logisch voortvloeisel is van hun sociale situatie. Wat ik persoonlijk het mooie aan deze film vond, is dat er geen standpunt wordt ingenomen over dat hele vervloekte Israel-Palestina conflict. Hij toont slechts.
Fascinerende film, die ik iedereen aanraad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten