Mort

Laatst Mort gelezen, een boek uit de Discworld reeks van Terry Pratchett. Over de doldwaze avonturen van de 17-jarige puber Mortimer, Mort, in het kort, die door de Dood wordt ingehuurd als hulpje. Als stagiair, zeg maar.

In de boeken van Terry Pratchett wordt altijd met realiteit gegoocheld, maar wel altijd met een knipoog naar echte wetenschap. Dat is een deel van de aantrekkingskracht van de boeken, voor mij en met mij velen.

De Dood, zo moet je weten, behalve dat hij ALTIJD IN HOOFDLETTERS SPREEKT, houdt van elk leven op Discworld een zandloper bij. Is de zandloper bijna doorgelopen, dan trekt de dood eropuit om de ziel van de arme ziel op te halen. Immers, zoals hij zelf zegt: doodgaan heeft geen zin als je niet sterft. Dat is dus logisch, zou de grote aardse filosoof JC zeggen.

Ik ga hier niet het verhaal proberen na te vertellen, maar aan het einde van het boek, na veel gesteggel, draait de Dood, vlak voordat hij helemaal is doorgelopen, op het laatste moment de zandloper van Mort om. En blijft Mort leven, verandert de realiteit, en trouwt Mort met de dochter van de Dood, blabla.

Op een van de laatste bladzijden van het boek vraagt die dochter, of Mort zelf, dat zou ik moeten nazoeken, aan de Dood hoeveel tijd hij nog nu te gaan heeft, na deze tweede kans. Waarop de Dood een ontwijkend antwoord geeft, maar suggereert dat het nog vele, vele jaren zullen zijn.

En daar zit ik dus mee. Het is niet dat ik ervan wakker lig, maar het knaagt toch. Want ik meen te weten hoeveel jaar dat zullen zijn. Immers, Mort is 17, en de zandloper werd omgedraaid vlak voordat hij was doorgelopen. Nu ben ik geen wis- of natuurkundige, maar volgens mij leeft hij dan dus nog 17 jaar! Of ben ik nou gek?