Dat zit zo: een half jaar terug of zoiets kochten wij een nieuwe TV. Die zou DLNA kunnen. U zei? Dat is iets met dat de TV deel gaat uitmaken van je LAN (je netwerk van computers thuis) en dat je dan je media op de computers (muziek, films) daarover kunt afspelen. Heel geil, alleen kan hij het gewoon niet. Dat wil zeggen: de TV speelt geen enkel formaat media af, nog geen MP3 liedje of GIF plaatje. Dus moesten we terugvallen op externe bronnen. Zoals daar zijn videorecorders, DVD-spelers, of mediaspelers.
Nu bezit mijn eega sedert jaar en dag een PMP, dat is een Portable Media Player, namelijk een S60 van het merk IUBI. Een elegant dingetje. Zo groot als een mobieltje ongeveer, met liefst 60 GB harde schijf erin. Wat, gezien de leeftijd van het apparaatje, zeer respectabel is. En je kunt er van alles op afspelen.
Voordat wij laptops hadden die we aan de stereo koppelden, gebruikten wij hem om MP3's via die stereo af te spelen. Ook daarna, want anders kun je niet laptoppen tijdens het TV kijken, en we zijn wel nieuwetijdskinderen/oudere jongeren, dus dat hoort; het liefst met je telefoon via Bluetooth er ook nog mee verbonden.
Ook voor het afspelen van films die, vanzelfsprekend per ongeluk, op mijn harde schijf beland waren, was de IUBI zeer geschikt. Niks high-tech, gewoon via USB kabeltje naar de computer de film naar de IUBI kopieren, de IUBI met van die rood/wit/gele tulpstekkers (zei er iemand 'nitwit'?) aan de TV koppelen, en kijken maar. Geweldig, talloze films hebben we zo gezien. Het was altijd afwachten of hij het bestandsformaat kon afspelen, maar in de meeste gevallen ging het prima.
Maar mijn eega is van de gadgets. En bij gebrek aan bestedingsruimte voor nieuwe, kun je je natuurlijk altijd nog uitleven op de gadgets die je reeds bezit. (Ik hoop niet dat dit plagerijtje me erg kwalijk genomen gaat worden, want ik ben dol op mijn eega.)
Een van de dingen die je met bestaande gadgets kunt doen, is ze upgradeden. Upgradeden, ja, dat is volgens mij de officiele (en bespottelijke) spelling van dat rare importwoord.
Nu moet u weten, dat de IUBI een koreaans product is. Met een bijbehorende website. In het koreaans. Hoe het met u als lezer zit weet ik niet, maar mijn koreaans is op zijn best roestig. Ach, kletspraat, ik spreek eigenlijk geen woord koreaans, op Kim en Park na, en Kim, zo heet mijn zus, en Park betekent in het koreaans vast geen 'afgebakend gebied waarin natuur gekweekt wordt'.
Maar van die koreaanse website kun je dus 'firmware upgrades' downloaden. Die je op je IUBI Blue S60 PMP kunt installeren.
Hoe het gebeurd is weet ik niet meer precies, maar er was eens een keer, op een bank niet ver hier vandaan, een eega die zo'n 'firmware upgrade' uitvoerde. Toen zij daarna de IUBI herstartte, bleek hij nog wel aan te gaan, maar bleek het scherm niet meer leesbaar, en daarmee het apparaat niet meer bedienbaar, en dus niet meer te gebruiken. Lastig. Om een heel lang verhaal kort te maken, we hebben er daarna allebei vele uren mee geklooid, maar het probleem bleef, en toen de computer uiteindelijk die hele IUBI niet eens meer als apparaat herkende, hebben we het maar opgegeven.
En begon de zoektocht naar mediaspelers waarmee dit stukje begon. Die vruchteloos was. Wat frustrerend is.
Vanmorgen werden wij, nu ja, het zal inmiddels middag geweest zijn, wakker. Vol plannen om in huis te gaan klussen. Daarvoor hadden wij eerst wat spullen nodig. Maar buiten vroor het 5 graden, en er stond windkracht 8, en het sneeuwde. Procrastinatie is echt iets voor de zaterdag, dus besloten we een dag niets te doen. Dat ging tot en met ons uitgebreide, zeer relaxte, ontbijt goed. Maar daarna ging het kriebelen. Ik wou wel een filmpje kijken. En vroeger, met de IUBI, kon dat gewoon.
Dus ik ben er nog maar weer een keer voor gaan zitten. Laptop op tafel, IUBI aan de netstroom, USB kabel eraan, eens even kijken. Niks. Niets te zien, in de hele Windows Verkenner niet. IUBI aangesloten, maar nergens te bekennen.
Argh! Eens kijken in schijfbeheer. Hmm. De computer ziet nog wel een harde schijf, ook al heeft deze geen schijfletter of iets. Blanco, niks verder. Het zal wel. Laten we eens proberen of je daaraan een schijfletter kunt toekennen. En ja hoor, dat kan. Ik had een schijf, formaat RAW. Eens kijken of we hem kunnen benaderen. "Schijf is niet geformatteerd, wilt u dit nu doen?" Ja, doe maar. Dat stomme Vista kan in eerste instantie alleen maar in NTFS formaat formatteren. En ik wist dat dat sowieso niet zou gaan werken. Gelukkig is er nog altijd de command-prompt, en het 'format' commando, kun je lekker zelf kiezen in welk formaat je wilt je wilt formatteren. Doet u mij maar FAT32. Fout! Dat doet ie wel, maar Windows Vista kan geen schijven formatteren in FAT32, niet als deze groter zijn dan 32 GB. Alleen komt ie pas met een foutmelding na pak 'em beet anderhalf uur. GVD! Terwijl ik weet dat het wel kan, want ik ooit heb mijn twee externe harde schijven van 250 resp. 1000 GB ook FAT32 geformatteerd. Maar dat was met Win2k. Denk ik.
Dan maar op internet zoeken. Daar vond ik na wat speuren vooral een programma SwissKnife, dat is een instabiel kutprogramma (sorry), en uiteindelijk het minuscule freeware programmaatje fat32format. Thank you! Downloaden, draaien, geen enkel probleem, duurde minder dan een minuut.
De IUBI was in elk geval weer tot leven gewekt. In die zin dat ik er bestanden op kon zetten. Op het scherm ervan was echter nog niets onderscheidbaars op te maken, dus ik kon het apparaat nog steeds niet bedienen. Ik had inmiddels echter ook een firmware upgrade bestand gevonden, van die koreaanse website. Wat doe je daar dan mee? Op diezelfde koreaanse website stond een korte instructie. In het koreaans. Ben je lekker mee! Maar geen nood, translate.google.com 'to the rescue'!. "Ik plaats
De volgende stap was de firmware upgrade uitvoeren. Dat doe je op de IUBI zelf. Beetje lastig dus, als je geen bediening hebt. Met een beetje goede wil kon je gelukkig op het schermpje nog wel iets van een structuur herkennen, maar leesbaar was niets. Een soort uitgetrokken vlakken, die versprongen, alsof je videokaart defect is, alleen erger.
Ik heb toen, wederom via Google, ergens een handleiding opgeduikeld. Ik wist dat die bestond, en dat het een PDF bestand was. Onvindbaar met normale zoekopdrachten, maar leve 'filetype:
Toen kreeg ik een lumineuze ingeving: als je voor 'upgrade' kiest, krijg je vast eerst een bevestigingsscherm. Dus dat je voor 'OK' moet kiezen. En dat zo'n menu dus ongetwijfeld ook een 'No' of 'Cancel' optie heeft. En dat dàt waarschijnlijk de optie is, die actief is. Dus dat als je op het knopje 'volgende' drukt, pas dan de optie 'Yes' (of 'OK', of 'Continue', 'whatever') actief wordt. En verdomd, toen ik dat deed, zag de brei op het schermpje er ineens anders uit. En ging na een paar minuten de IUBI ineens 'plop', uit.
Ik deed de IUBI weer aan (tromgeroffel). En verdomd: er verscheen een scherm waarin iconen en kleuren weer onderscheidbaar waren. Alsof de IUBI herboren was. Alleen, alles was in het Koreaans! Van rechts naar links, en zo.
Nu goed, eenmaal zo ver gekomen, was het uiteindelijk een kleine moeite, een hoop ge-google, en een tip van mijn eega, om een oude engelse firmware upgrade op te duikelen, en, verdomd als het niet waar is, we hebben weer een bedienbare mediaspeler! Hoera! Ik kan niet wachten om weer lekker oude afleveringen van Star Trek te gaan bekijken. Gewoon, op de TV. Joepie!
Laat die nieuwerwetse mediaspelers voorlopig maar even zitten..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten