Dierenleedvermaak

Tijdens het debat over de nieuw in elkaar te zetten Wet Dieren (of zoiets) hebben we weer kunnen genieten van pareltjes uit de Haagse kaastolp, pardon, het parlement. U weet wel, waar langer doorwerken wel heel normaal is, maar waar ze dan weer wel 18 weken per jaar vakantie hebben. Die wereldvreemde mensen die altijd zo hun best doen om hele moeilijke zinnen op te zeggen en daar zo vaak jammerlijk in falen.

Sinds een paar jaar hebben we de tuigpartij van oppernazi Geert; die doen niet aan moeilijke zinnen, niet in het minst omdat kunnen lezen en schrijven voor het vertegenwoordigen van deze club van raddraaiers waarschijnlijk geen vereiste is.

Ze zijn soms wel onbedaarlijk grappig. Ze zijn weliswaar allemaal 18 jaar en ouder, want dat is een vereiste om in de Tweede kamer te zitten, maar dat geldt niet voor de dingen die je er zegt, die mogen gerust van kleuterniveau zijn. Sterker, de PVV is er groot mee geworden.

Zoals u wellicht weet wordt dit gezelschap van hooligans mede vertegenwoordigd door Dion Graus. Voor wie hem niet kennen, dat is een hele enge man, met o.a. een veroordeling voor huiselijk geweld tegen zijn inmiddels ex-vrouw op zijn palmares.

Meneer Graus heeft tegenwoordig een heel jong vriendinnetje, dat helemaal idolaat van hem is. Voor haar bestaat er maar één ding op aarde, is er maar één reden om te leven, en dat is haar Dion. Brr, echt doodeng - Dion en zijn een-vrouws-sekte.

Nu goed, die meneer Graus dus, die heeft een enorme hekel aan moslims. Niets nieuws onder de zon. Minder bekend is wellicht, dat meneer Graus wel weer heel erg van dieren houdt. Echt heel Heel HEEL erg veel. Dat mag van mij, ik heb daar geen last van, en de dieren zullen er in elk geval niet slechter van worden.

Meneen Graus is ook een hele evenwichtige, wijze man, dat moge al blijken uit wat ik reeds schetste. Hoe ontzettend volwassen hij wel niet is, moge blijken uit een stukje van zijn betoog tijdens dit debat over dieren. Daarin fulmineerde hij op de voor PVV'ers zo kenmerkende wijze, namelijk boos en verongelijkt, tegen het ritueel slachten van dieren. Door moslims, dat moge duidelijk zijn. Over rituele slachtmethoden van andere religies, zoals bijvoorbeeld de Joodse, heb ik hem niet gehoord. De schijn van moslimpje-pesten had hij dus al tegen. Maar toen volgde zijn pièce de résistance, het argument der argumenten, de onweerlegbare reden om dit ritueel slachten voor eens en voor altijd uit te bannen, te verbieden op straffe van dezelfde dood: tijdens hun sterven, zo zei hij, moeten deze dieren ook nog eens luisteren naar die nare, harde moslimmuziek!

?FTW?

Echt waar. De heer Dion Graus, parlementslid voor de PVV, oud 41 jaren, kwam met dat argument op de proppen, in een serieus debat, in onze nationale Volksvertegenwoordiging. En maakte zo, voor zover dat nog mogelijk is, dat clubje moslimtreiteraars zo mogelijk nog onsterfelijker belachelijk dan ze al waren. Niettemin wil ik hem langs deze weg bedanken voor het uitbundig, en door medereizigers niet onopgemerkte, potje onbedaarlijk schateren in de trein, dat hij mij hiermee schonk.

Tx Dion, ik hou me aanbevolen voor meer van deze prachtige vondsten.