21 maart 2008

Dikkie Dik en de stuiterbal

Dikkie Dik ligt naast de bank. In de woonkamer. Hij verveelt zich een beetje. In de keuken is het baasje bezig. Ze maakt een milkshake, met aardbeien. Dikkie Dik lust geen aardbeien. Maar het baasje wel, en het dochtertje van baasje is er helemaal dol op! Dikkie Dik hoort het baasje roepen: 'Kom eens naar beneden!'. 'Waarom dan?', roept het meisje terug. Het baasje zegt dat ze even samen naar de supermarkt moeten. Want de melk is op. En zonder melk kun je geen milkshake maken. En het meisje mag niet alleen thuisblijven, want dat is gevaarlijk. Het meisje komt de trap af lopen. Ze heeft iets in haar hand. 'Laat die bal maar even thuis', zegt het baasje. 'Ja maar mama!', zeurt het meisje. 'Nee, straks raak je hem nog kwijt. Net als met je Nintendo DS. Leg hem maar even op de tafel', zegt het baasje tegen het meisje. En dan gaan ze samen de deur uit.

Dikkie Dik ziet de bal op de salontafel liggen. Hij is nieuwsgierig. Dikkie Dik springt op de salontafel en gaat voor de bal zitten. Het lijkt net een gewone bal. Dikkie Dik geeft een duwtje tegen de bal. De bal rolt van de salontafel af. En met een 'ploink' springt de bal weer omhoog. Poink! Dikkie Dik schrikt er eerst even van. Het is een stuiterbal! 'Maar dat is leuk!', denkt Dikkie Dik. En hij springt van de salontafel, en probeert de bal te pakken, die nog op en neer stuitert. Hij tikt er met zijn pootje tegenaan. Bijna had hij de bal te pakken, maar de bal stuitert weer weg. Dikkie Dik springt er achteraan. En hij slaat nog een keer tegen de bal.  Dat is leuk! Dikkie Dik rent en springt door de kamer, en geeft de bal telkens een nieuwe zwiep. De bal springt naar links! De bal stuitert naar rechts! En Dikkie Dik is door dolle heen. Plotseling stuitert de bal de keuken in. Dikkie Dik holt er achteraan. Nu zal hij die bal krijgen. En hij geeft de bal een enorme mep. Plonk! Stuiter! PLOP! Dan is het stil. Oh oh. De bal is op het aanrecht gestuiterd. En pardoes in de keukenmachine gevallen. Die staat op het aanrecht. Een grote glazen kan is het, op een plastic voet. Met een wit snoer eraan. Dikkie Dik ziet de bal liggen, bovenop de aardbeien. 'Poe hee', denkt Dikkie Dik. 'Nu is de bal weg.'

Dat laat Dikkie Dik niet op zich zitten. Hij springt op de aanrecht en steekt zijn kop over de rand van de keukenmachine. Daar ligt de bal, tussen de aardbeien. Dikkie Dik gaat rechtop tegen de keukenmachine staan. Hij probeert met zijn pootje de bal te pakken. Maar dat lukt niet. Dan steekt Dikkie Dik zijn pootjes en zijn kop in de keukenmachine. Hij kan de bal nu aanraken. Maar hij kan hem niet vastklemmen tussen zijn pootjes. Dikkie Dik probeert nog wat dieper in de keukenmachine te klimmen. Met zijn achterpootjes glijdt en glibbert hij over het gladde aanrecht. Maar telkens glijdt hij weg. Dan voelt hij plotseling wat hards om zich tegen af te zetten. Het is de knop van de keukenmachine. Hij zet zijn achterpootje er stevig tegenaan en duwt zichzelf omhoog. Hij kan de bal nu bijna pakken. Maar dan: 'BRRRRRZZZZZZTTTTT!!!' doet de keukenmachine opeens. Het is een gespetter van jewelste. Rode stukjes vliegen overal door de keuken. Tegen de muur. Tegen het plafond. Het zit overal. Dat zal het baasje vast niet leuk vinden...

Dag Dikkie Dik, tot de volgende keer.

Geen opmerkingen: