20 september 2009

Dag

Warme septemberdagen. Ik ben er dol op. Ze voelen als een onverwacht extraatje. Misschien is het wel daarom, dat ik op dat soort dagen altijd word overvallen door nostalgische gevoelens. Een mengelmoes van goede stemmingen en herinneringen. Dat veilige gevoel weer even krijg, het gevoel dat je had als kind op gelukkige, onbezorgde dagen. Het gevoel dat de wereld op zo'n dag even stil staat, als om iedereen even te laten genieten van de nazomer. Dat het alledaags gedonder even lekker kan wachten, we gaan eerst fijn een terrasje pakken.

Zo'n dag die erom vraagt, om uitgebreid voor elkaar te koken, met een wijntje erbij. Of lekker uit eten te gaan, bij de Thai bijvoorbeeld. Om belachelijk scherpe dingen te bestellen, om daar in de winter, die immers op handen is, lekker een tweede keer plezier van te hebben.

Zo'n dag waarop iedereen in een goed humeur lijkt te zijn. (PVV-stemmers uitgezonderd, want die kennen dat concept niet, wat spijtig is).

Zo'n dag om lekker naar de kroeg te gaan, bijvoorbeeld naar die ene, waarvan je hoopt dat ze succesvol zullen zijn, ondanks dat je kanttekeningen zet bij hun strategie.

Zo'n dag, dat dat ook lekker belangrijk is NOT.

Heerlijke dagen zijn dat.

Geen opmerkingen: