Dingen die je opvallen. Onlangs was ik in Oxford, op zoek bij een vriend die daar lesgeeft aan de Oxford Brookes universiteit.
Een jaar of 3 geleden was ik al eens in Engeland, en ook toen viel me al op dat Engelsen, hun imago ten spijt, werkelijk barbaren zijn in eigen land, ongeveer zoals ze zijn wanneer je ze op vakantie tegenkomt. Mannen beschouwen voetbalshirts als een net pak, met 'matching' korte broek - vrouwen laten hun borsten alle vrijheid en hun pak shag ruist vrolijk onder hun mini-mini-rok vandaan. Ook al vriest het zeven graden bij windkracht 8. Ze zuipen zich klem, liggen kotsend langs stoepranden en in busstoelen. Lekker volkje.
En toch, ze zijn beleefd. Stap je in de bus, vragen ze netjes of jij wellicht niet voor ze was.
Daar moest ik aan denken toen ik terug in Nederland op het tramstation stond. Allereerst waren er de mensen die grondig en luidruchtig hun luchtwegen aan het reinigen waren. Fijn, al dat gerochel. Toen waren er diegenen, die zich men zich met alle macht de tram in wrongen. Vooral geen mensen laten uitstappen en daarmee ruimte maken, nee, vlug vlug je naar binnen vechten. Ging het nou nog om pubers, dan kun je het begrijpen. Niet vergeven, maar begrijpen. Maar nee, dit waren ouderen, zestig-plus minstens.
Ik heb het over 'gewone' nederlanders hier. Niet eens over het gebruikelijke uitschot.
Op het moment dat je zo'n cultuurschok ervaart, na liefst 3 dagen afwezigheid, vraag ik me af hoe 'echte' buitenlanders dit land ervaren. Ik vrees dat we er niet al te goed op staan. Jammer, wel, want een hoop dingen zijn hier best fijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten