Klassejustitie

Mijn vriendin en ik wilden laatst een kindje. Want kinderen zijn weer hip. Het vervelende als je er zelf eentje bouwt, is dat het negen maanden duurt Dat vonden mijn vriendin en ik te lang. Ook het idee dat het werkelijk funest is voor je slanke lijn stond ons tegen. Maar als filmsterren en andere beroemdheden met exootjes kunnen pronken, waarom wij dan ook niet?

Zodoende struinden we een beetje het internet af. In eerste instantie dacht ik zelf aan zo'n poppig Aziatisch meisje. Daar heb je als ze wat groter worden, in elk geval als man, dan later ook nog wat aan. Mijn vriendin vond dat geen goed idee. Bovendien wilde zij liever een jongetje. En, toegegeven, zo'n negertje kleurt wel beter bij onze bank, en combineert ook super met dat kekke tasje dat ze laatst heeft gekocht. Bovendien zijn negerjongetjes fysiek wat sterker, dus ze vergen minder onderhoud.

Het is nog best verrassend in hoeveel vormen en kleuren je ze hebt. We hebben er echt een avondje van gemaakt, wijntje erbij, en lekkere toastjes. Met tapenade. Uiteindelijk kozen we voor een Ghaneesje. Die zijn echt heel donker, en ze hebben van die guitige pretoogjes. We zagen het al helemaal voor ons, beetje flaneren door de lanen van onze eigen hoofdstad, en bewonderende blikken in de winkelstraten van Parijs en Londen.

Aangezien we nog geen ervaring hadden met het aanschaffen van Afrikaanse accessoires, besloten we ons geluk te beproeven bij de ambassade. Toen we echter, na een handen-en-voeten gesprek, en het behulpzaam tolken van een schoonmaker, onze wensen kenbaar hadden gemaakt, werd ons op onvriendelijke wijze gevraagd om vertrekken, en dreigde men ons met het inschakelen van de politie!

Wat is dat voor onzin? Terwijl elke zichzelf een beetje respecterende strakgetrokken plastic tiet met Botox-snavel tegenwoordig met zo'n trendy peuter loopt, zouden wij, gewone mensen, er niet ook eentje kunnen kopen? Ik vind het je reinste klassejustitie.