"Aan dit product zijn geen synthetische kleur- of smaakstoffen toegevoegd." Altijd fijn om te lezen, want dan moet het immers wel gezond zijn. Vooral als het ook nog vies is. Ik weet ook wel dat het onzin is dat puur natuur dan ook puur gezond is. Weleens van de gemiddelde kamerplant geproefd? Na het keukenkastje de grootste chemische dreiging in veel huizen. Beware of the Sanseveria! Maar het sust toch je gemoed een beetje.
Natuurlijke kleurstoffen, dus. Saffraan voor geel. Paars uit bieten. Blauw uit Wede. Groen uit brandnetel. Oranje uit peen. Gaap.
Interessanter vind ik bijvoorbeeld purper uit slakken, grappig genoeg dan weer niet uit de purperslak. Helemaal nieuw voor mij was het rood waarmee bijvoorbeeld sommige zuivelproducten worden gekleurd. Denk aan yoghurtdrankjes, of roze koeken. Daar kan E-120 in zitten, oftewel Karmijn. Dat wordt gemaakt van gemalen luizen. Nooit geweten.
Ik was van plan de bijdehandte vraag te stellen of vegetariers hun kind nog wel Danoontje durven te geven. Zonder erbij te vertellen dat er luizen in zitten natuurlijk, dat zou flauw zijn. Wel leuk. Maar terwijl ik me een beetje inlas voor dit stukje kwam ik er achter dat die voedselfundamentalisten daar uiteraard allang over hadden nagedacht. Jammer. Moet ik ze op de kast jagen met het argument dat de mens er wel degelijk op is gebouwd om (ook) vlees te eten. Maar daarover wellicht een andere keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten