Onlangs ben ik verhuisd. Wat vele malen de vraag opwierp 'neem ik dit mee of niet?'. In het geval van de paella-pan koos ik voor 'ja'. Ik heb nooit eerder een paella-pan bezeten, en de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik hem ook nooit had en heb gebruikt. Maar het is een mooie pan. En de paella smaakt er ongetwijfeld lekkerder door, zo'n speciale pan. Er zat een speciaal paella-pakket nog bij, 2 metaalkleurige zakken met ingredienten. Aangezien de uiterste houdbaarheidsdatum ervan verstreken was, besloot ik om die twee zakken toch maar weg te doen. Wat wel jammer was, want zo zou ik nooit weten wat erin zat. Of? Met de grootste zak in de hand, de zak waarvan de inhoud duidelijk vloeibaar was, toog ik naar het toilet. Zo'n hoek is zo afgeknipt, en daarna gewoon laten leeglopen. Dacht ik.
Een naar vis geurende soepachtige substantie klaterde het toilet in. Gevolgd door vrolijk gespetter van doperwten en een enkele garnaal. Waar ik niet op gerekend had waren de droge 'plons' waarmee drie mosselen naar hun eind vielen. In hun schelp. Mosselen in je toilet, dat kan nooit goed zijn. Erboven okee, erin is kudt. En ik had er net een liter vissoep in laten lopen, dus ik kon alleen prut ontwaren.
Ach, ik vermoed dat, wil je je echt in een huis thuisvoelen, je eerst met je blote handen mosselschelpen uit het toilet hebt moeten scheppen. Yum!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten