3 december 2008

CD's

Vandaag was ik in de stad om een bakkie te doen. Dat doe ik wel meer, het is prettig om overdag in de stad te zijn. De dynamiek van mensen en dingen is dan heel anders, anders in elk geval dan wanneer je er bent op traditionele uitgaansavonden. Die mijd ik meestal, al die hitsige dronken drukte. Leuk als je zelf ook hitsig en/of dronken bent.

Natuurlijk, roken is slecht voor je en ik zou ermee moeten stoppen. Maar als ik dan op een dag als vandaag in de stad ben, dan wil ik bij mijn bakkie ook een sjekkie kunnen roken. Maar dat kan niet. Ja, buiten, op een stervenskoud terras.

Ik vind dat rookverbod nog steeds helemaal niks. Wat is er mis mee om een uitbater *zelf* te laten beslissen of er in zijn etablissement gerookt mag worden?

Drinken is ook slecht voor je, komen er dan ook alcohol-vrije kroegen? Teveel vet is ook slecht voor je, worden zaken als McDonalds of Burger King dan ook gesloten? Nou dan.

En kom bij mij niet aan met het argument dat 'anderen er schade van ondervinden'; met in de Randstad wonen ben je al een roker en bovendien, als je geen schade wilt oplopen kun je ook gewoon niet naar de kroeg gaan. Waar zijn ze trouwens, al die mensen die niet roken en nu eindelijk 'veilig' naar de kroeg kunnen?

Hoe dan ook, ik heb mijn bakkie gedaan, buiten, totdat ik het zo koud kreeg dat mijn kopje uit mijn handen trilde. Bedankt, Ab Klink, dat je mij een zo eenvoudig en onschuldig genoegen verbiedt.

Dan maar naar Rocky Road. Daar staat tenminste de verwarming aan. En ik wou net schrijven dat aan Theo, de eigenaar, elke vorm van digitale vooruitgang voorbij is gegaan. Vroeger had Rocky Road geen website, toen eentje met het adres erop en dat was het wel zo'n beetje. Blijkt 'ie nu ineens een website te hebben, inclusief webwinkel. De style-sheet is van metalfan.nl of willekeurig welk metal forum, maar toch. Nu goed, Vader Tijd schrijdt voort, je moet wel als platenzaak. Ik houd dat woord erin: platenzaak. Het is gewoon een mooi woord.

En het is gewoon fijn om een keer in de maand lekker door zijn aanbiedingenbak te graaien. Echte CD's, met echte hoesjes en zo. Met een prijsje erop. En van dat prijsje gaat dan nog de helft af, want anders zouden ze niet in de aanbiedingenbak staan. Prachtig.

Het is al erg genoeg dat ik zeg 'echte CD's'. Mijn eerste 'stereo' was zo'n radio-annex-cassetterecorder. Daar kopieerde ik driftig top-40 muziek op. TDK-bandjes (46-minuut-nog-wat) vond ik mooier (en dus beter), maar op Maxell kon 47-minuut-twintig. Dus ik fietste met enige regelmaat 10 kilometer naar Rijswijk om daar bij de BCC, die toen nog op de grens van Rijswijk/Den Haag zat, bandjes te kopen. Van Maxell. Dat ging per 10 stuks, in een doos, bruin met zwart. In Lotus 1-2-3 onder DOS 4.2 maakte ik er hoesjes voor, waarop ik artiest, album, nummer en duur(!) bijhield. "Zo, acht minuten, dat is een lang nummer!" Die printte ik dan uit op een Epson LX-80 matrix-printer, en dan knipte ik ze zo bij, dat ze precies pasten. Honderden had ik er uiteindelijk. Nog steeds, ergens.

Ik was te jong om te beseffen hoe mooi vinyl is, of, beter gezegd, destijds te geobsedeerd door wat 'nieuw' was om vinyl op waarde te schatten. Dat mijn eerste 'stereo' geen platenspeler had hielp ook niet. Ik behielp me dus met bandjes, die ik driftig kopieerde op de CD-speler van mijn ouders; de CD's huurde ik via de Centrale Bibilotheek, filiaal Delft (Disc-o-theek heette die?), 1 gulden 50 per week of zo.

Kortom, ik ben van de verloren generatie van de CD. Platen, als in die mooie zwarte, waren voor mijn tijd, en nu leven we in de MP3 tijd. Ik hou mij maar voor dat het romantisch is om een CD te kopen, omdat je ermee de artiest ondersteunt. Kolder, maar laat me nou, en hierover wellicht een andere keer.

Vier. CD's. Kocht ik vandaag.

  • Cynic (Traced in Air), omdat ik hun optreden vorige week in de Melkweg in het voorprogramma van Opeth briljant vond. Magistrale plaat.
  • Anathema (Hindsight), omdat ik de band alleen van naam ken en weleens een flard heb opgevangen, en ik wel benieuwd was hoe ze klonken. Mooie plaat.
  • Bloodbath (Fathomless mastery), omdat dit hobby-project van o.a. leden van Opeth gewoon lekkere old-school Zweedse death-metal is. Jeugdsentiment uit 2008.
  • Bossk (.2), omdat ik er nog nooit van gehoord had en de naam grappig vond en er verder niets op de hoes stond waaruit ik ook maar iets van muziek/stijl kon opmaken. Best geinig.

Geen opmerkingen: