Vrouwen

Vrouwen en fietsen. Een wonderlijke combinatie. Vanwaar die vrouwelijke voorkeur voor de terugtraprem? En is het u ook opgevallen, dat als de fiets van een vrouw over versnellingen beschikt, deze altijd in de tweede staat? Ik weet nog dat een flink aantal jaar geleden een vrouw, die ik niet nader zal noemen want dan wordt mijn moeder boos, verzuchtte dat haar fiets ineens zo zwaar trapte. Was ie in de derde versnelling gesprongen. Tsja. En dan is er het fenomeen tassen. Het maakt niet uit hoeveel bagagedragers er op hun fiets zitten, die boodschappentas moet en zal vervaarlijk aan het stuur bengelen.

Wellicht kan dit een interessante studie zijn voor een of andere Sociologie of Psychologiefaculteit. Voor de faculteit Vrouwenstudies lijkt het onderwerp me niet geschikt, ik denk dat vrouwen die daaraan verbonden zijn van die militante feministen zijn.  Zo van: het hele leven van de helft van alle mensen op de wereld is één grote vrouwenstudie, en dat is onrechtvaardig, dus willen wij ook. Geen idee of dat klopt, maar dat gevoel heb ik.

Het wonderlijkst vind ik wielrennen voor vrouwen. Ik bedoel, prima hoor, maar het klopt gewoon niet. Kijken naar vrouwenwielrennen is hetzelfde als kijken naar Shani Davis, die zwarte schaatser. Het fascineert wel, maar het voelt toch raar.

Bevooroordeeld, zei u? Moi? Jazeker!